Ciekawe przypadki

[Not a valid template]

Wszystkim którzy mają dosyć postów dotyczących leczenia zębów psów lub kotów   przedstawiam fretkę Zdzisławę. Malutka Zdzisia, prawdopodobnie gryząc pręty klatki, złamała prawy górny kieł. Bolesny uraz spowodował, że przestała jeść, co zaniepokoiło jej opiekunów, którzy zgłosili się do specjalistycznej przychodni weterynaryjnej PulsVet . Poproszona o konsultację, zamiast usuwać ząb, postanowiłam go uratować przeprowadzając leczenie kanałowe.
Jak wygląda fretka u stomatologa?
Zapraszam do obejrzenia zdjęć

Niepowikłane złamania koron zębów to złamania lub ubytki szkliwa nie odsłaniające najważniejszej struktury odpowiedzialnej za żywotność zębów, czyli miazgi.
Czy w związku z tym można je lekceważyć? 
Absolutnie NIE! 
W takim przypadku obnażone zostają kanaliki zębinowe, w których znajdują się zakończenia włókien nerwowych, a to podobnie jak w przypadku złamań powikłanych, w których dochodzi do bezpośredniego obnażenia miazgi, otwiera wrota dla znajdujących się w jamie ustnej bakterii. Każde przerwanie bariery ochronnej jaką jest warstwa szkliwa i zębiny, stanowi istotny czynnik prowadzący do zakażenia, a w konsekwencji obumarcia miazgi. Bakterie podążając kanałami korzeniowymi mogą osiągnąć ich wierzchołek i spowodować stan zapalny oraz zakażenie otaczającej ząb kości. W przypadku obu typów złamań, ból zęba wynika z narażenia nerwów znajdujących się w miazdze na tak prozaiczne czynniki środowiska zewnętrznego jak ciepło, zimno czy zmiany ph.
Jak rozwiązać problem?
Odsłonięte kanaliki zębinowe, można zabezpieczyć przy użyciu żywicy światłoutwardzalnej lub wykonując pełną odbudowę zęba materiałem kompozytowym. Ostatniej metody użyłam w przypadku pięknego, czteroletniego owczarka o imieniu Hos, który na zabieg przyjechał aż z Gdańska. Zobaczcie sami…

Chandler, czyli pacjent  wyjątkowy… 🙂

Dlaczego?

Ponieważ próchnica zębów z jaką zjawił się u mnie Chandler, mimo że stosunkowo często spotykana u ludzi, to bardzo rzadkie zjawisko w stomatologii weterynaryjnej. Dotyczy zaledwie około 5% psów i praktycznie nie dotyczy kotów.

Skąd takie różnice?

Po pierwsze:

W przeciwieństwie do śliny ludzi, ślina naszych czworonogów ma bardziej zasadowy odczyn, co nadaje jej właściwości buforowych, czyli neutralizujących kwaśne pH, które sprzyja demineralizacji zębów.

Po drugie:

Występowaniu próchnicy sprzyja spożywanie cukrów, które obniżają pH jamy ustnej (zakwaszają środowisko), a zawartość cukrów w prawidłowo zbilansowanej diecie psów i kotów jest dużo mniejsza niż w diecie ludzkiej.

Po trzecie:

Kształt psich i kocich zębów nie sprzyja zaleganiu pokarmu w bruzdach, tak jak ma to miejsce u ludzi. Wyjątkami od tej reguły u psów są pierwsze zęby trzonowe szczęki, których kształt sprzyja odkładaniu pozostałości pokarmu i to w ich przypadku najczęściej rozwija się próchnica. Poza nimi zdarza się, że problem próchnicy dotyczy pierwszych i drugich trzonowców żuchwy oraz ostatnich trzonowców szczęki.

Co więc robić aby uniknąć problemów z próchnicą i nie poprawić statystyk jej występowania u zwierząt?

1. Nie dokarmiać zwierzaków produktami bogatymi w węglowodany.
2. Szczotkować zęby, aby zapobiegać zaleganiu na nich resztek pokarmu.
3. Regularnie kontrolować uzębienie, najlepiej u lekarza, który dokładnie sprawdzi również te trudno dostępne powierzchnie.

Zalecenia dla Chandlerka i jego Opiekunów?

1. Omijać szerokim łukiem ukochaną piekarnię i lodziarnię 🙂
2. Myć zęby, najlepiej po każdym posiłku, ale szczególnie po powrocie z piekarni lub lodziarni 🙂

Chandlerek na pewno pozostanie dla mnie wyjątkowy, nie tylko jako przypadek kliniczny ale i pies o cudownym charakterze.

[Not a valid template]

Przedstawiam Chestera, młodzieniaszka w typie labradora, który w krótkim czasie stracił dom, został potrącony przez samochód i prawdopodobnie w wyniku wypadku, doznał złamania policzkowej blaszki kostnej wyrostka zębodołowego. Na szczęście dość szybko trafił pod opiekę domu tymczasowego, dzięki czemu szybko został zdiagnozowany. Z pierwszych oględzin moich kolegów wynikało, że trzeba będzie usunąć trzy dolne zęby, a wśród nich bardzo ważny pierwszy ząb trzonowy żuchwy, zwany łamaczem. Początkowo pytana o szanse na uratowanie tych zębów (Chester ma jeszcze przed sobą całe życie), również rozkładałam bezradnie ręce, szczególnie że jeden z dwóch korzeni zagrożonego łamacza miał zaawansowaną chorobę przyzębia. W dniu zabiegu wpadłam jednak na pomysł przeprowadzenia zabiegu HEMISEKCJI zęba.

Jesteście ciekawi co to oznacza?

Jest to po prostu usunięcie połowy zęba. Po oddzieleniu i usunięciu chorej połowy, drugą przeleczyłam kanałowo i w ten sposób mimo, że Chesterowi zostało tylko pół ząbka, jest on na tyle duży i silny, że bez problemu będzie spełniał swoją rolę.

Mam nadzieję, że wszystko co najgorsze Chester ma już za sobą J a nowa rodzina zapewni mu ciepło, miłość i prawdziwe psie szczęście J

[Not a valid template]

Przedstawiam ZBIRKA, młodziutkiego pacjenta I klasy z wadą zgryzu klasy II L.

II klasa wad zgryzu to nic innego jak tyłozgryz. U pacjenta z tyłozgryzem obserwujemy przesunięcie do tyłu dolnego łuku zębowego, w stosunku do łuku górnego. Niestety w takim przypadku bardzo często występuje tak zwany zgryz urazowy, czyli powodujący urażanie struktur jamy ustnej takich jak błony śluzowe policzków, czy tak jak to miało miejsce w przypadku Zbirka – podniebienia, przez źle ustawione zęby. Pacjenci u których występuje zgryz urazowy, wymagają natychmiastowej pomocy aby przede wszystkim przynieść im ulgę oraz poprawić relacje zgryzowe.

Jak pomóc cierpiącemu Zbirkowi?

U Zbirka zmuszona byłam skrócić korony kłów dolnych (które wbijały się w podniebienie) oraz przeprowadzić endodontyczne leczenie biologiczne, które polega na celowym otwarciu komory zęba oraz założeniu opatrunku pozwalającego pozostawić miazgę żywą, dzięki czemu może ona dokończyć proces kształtowania korzenia.

Czy u zbirka można było przeprowadzić klasyczne leczenie kanałowe?

Ponieważ Zbirek trafił do mnie w wieku 6 miesięcy, a u tak młodych osobników ukryte w kości korzenie nie są jeszcze wykształcone, nie można u nich przeprowadzać klasycznego leczenia kanałowego.

hugo 1

Zdjęcie 1 z 5

W klinice spotkaliśmy się późnym wieczorem, Hugo przyszedł z obrzękniętym pyszczkiem (wyglądał jakby wsadził nochal w gniazdo pszczół). Podczas wywiadu dowiedziałam się, że piesek dwa dni wcześniej zaatakował koło jadącego samochodu.

Co zauważyłam w badaniu klinicznym?
Korona lewego, górnego kła była znacznie krótsza od korony prawego. Oś zęba przekrzywiła się do wewnątrz jamy ustnej, a w dziąśle pojawiła się dziura. Ponadto w wyniku przemieszczenia, górny kieł uderzał w dziąsło przylegające do przeciwległego kła dolnego.

Diagnoza…
Po wykonaniu zdjęcia RTG potwierdziło się moje podejrzenie – w wyniku urazu doszło do złamania sklepienia zębodołu i wtłoczenia kła do wnętrza jamy nosowej.

Leczenie:
Wyłamane z zębodołu zęby można próbować nastawić i ustabilizować. Ponieważ piesek trafił do mnie po upływie 48 h, czemu towarzyszył duży obrzęk i stan zapalny, zadecydowałam o ekstrakcji zęba.

Dziś Hugo jest radosnym i tak samo dzielnym pieskiem, mam jednak nadzieję, że wyciągnął wnioski na przyszłość i nie będzie miał zębów w nosie.

[Not a valid template]

Mufasa to jeden z moich najdzielniejszych pacjentów. Do naszej kliniki trafił wraz z licznym rodzeństwem, jako bezdomny i zaniedbany szczeniaczek w ciężkim stanie. Niestety mimo naszych starań, przeżyć udało się tylko Mufkowi i jego siostrze. Malec w swoim dzieciństwie przeszedł między innymi wgłobienie jelita oraz nosówkę, której skutki w postaci niedorozwoju szkliwa i zębiny wciąż leczymy.

Jak do tego doszło?

Zwykle nie uświadamiamy sobie, że w czasie kiedy szczeniętom służą jeszcze mleczne ząbki, to pod nimi kształtuje się już stałe uzębienie. Niestety, mimo że nowe zęby są w tym czasie ukryte w kości, nie oznacza to wcale iż są bezpieczne. Do zaburzeń rozwoju zębów najczęściej dochodzi na skutek urazów lub problemów ogólnych organizmu takich jak: niedożywienie, infekcje, choroby metaboliczne, inwazje pasożytnicze czy wspomniana wcześniej nosówka, której przebieg charakteryzuje się wysoką gorączką. Zęby które rozwijały się podczas choroby zwierzęcia, po wyrznięciu się z kości, mają pofałdowaną, znacznie mniej twardą i pokrytą brązowymi plamami powierzchnię. W takich przypadkach konieczne jest wykonanie badania RTG całego uzębienia, ponieważ inne struktury zęba takie jak korzeń, również mogą być nieprawidłowo wykształcone. Niedorozwój i hipomineralizacja szkliwa to nie tylko defekt kosmetyczny. Niestety znajdująca się pod szkliwem zębina nie jest wystarczająco osłonięta i zabezpieczona przed czynnikami docierającymi ze środowiska zewnętrznego. Sytuacja ta może doprowadzić do nieodwracalnego zapalenia miazgi, a w efekcie obumarcia zęba. Oczywiście procesowi temu towarzyszy ból związany z odsłoniętymi zakończeniami nerwów znajdujących się w kanalikach zębinowych.

Mufek to książkowy przykład tego jak zaniedbania w okresie dzieciństwa mogą negatywnie wpływać na zdrowie i życie dorosłego już psa. Na szczęście Mufek szybko znalazł kochający dom i został adoptowany przez pracowników naszej kliniki: Martynę i Grzegorza. Między innymi dzięki temu udało się szybko zdiagnozować problem oraz podjąć leczenie zapobiegające dalszym negatywnym skutkom. Zaczęliśmy od leczenia kłów, które były najbardziej dotknięte zmianami, a jednocześnie bardzo istotne w uśmiechu Mufasy. W toku leczenia usunęłam chore tkanki zęba, a ubytki odbudowałam materiałem kompozytowym. Niebawem czeka nas kolejne spotkanie, miejmy nadzieję że już ostatnie związane z leczeniem stomatologicznym. W terapii Mufasy kluczowa jest higiena jamy ustnej czyli codzienne szczotkowanie zębów. Niestety już nigdy nie będą one tak odporne jak mogłyby być, gdyby Mufek nie przeszedł w dzieciństwie nosówki. Zadaniem moim ale przede wszystkim jego opiekunów jest teraz utrzymać je w jak najlepszej kondycji, aby psiak mógł korzystać z nich do późnej starości 🙂

[Not a valid template]

Przypadek kotka Krokusa, skłonił mnie do napisania o schorzeniu, które choć zdarza się także u psów, zdecydowanie najczęściej dotyka właśnie kotów.
Chodzi o resorpcję zębów, czyli zanik ich struktury, co często prowadzi do odsłonięcia miazgi, jej zakażenia i nieodwracalnego niestety zapalenia. Proces ten jest bardzo bolesny przez co może prowadzić do pseudoanoreksji, czyli odmawiania przyjmowania pokarmu z powodu dyskomfortu w pyszczku. 

Przyczyny resorpcji zębów wciąż nie są do końca poznane, choć wymienia się wśród nich choroby przyzębia, urazy mechaniczne oraz czynniki żywieniowe. Postępowanie lecznicze różni się w zależności od typu i stadium resorpcji, a te jesteśmy w stanie określić tylko i wyłącznie dzięki prześwietleniu zębów. Warto podkreślić, że w przypadku kotów prześwietlenie całego uzębienia to tak zwany „złoty standard” w diagnostyce chorób jamy ustnej. Ważne więc by wykorzystywać do tego dedykowanych dla potrzeb stomatologii systemów radiografii cyfrowej, które pomimo, że emitują bardzo niskie, a więc stosunkowo bezpieczne dawki promieniowania RTG, zapewniają doskonałą jakość zdjęć.
Niestety wciąż nie znamy skutecznej metody zachowawczego leczenia resorpcji zębów. Najlepsze efekty przynosi po prostu usunięcie chorego zęba, lub w wyjątkowych sytuacjach amputacja jego korony i zaszycie dziąsła.

Kociarze! Pamiętajcie więc zawsze, że samo badanie kliniczne pozwala wykryć tylko i wyłącznie bardzo zaawansowane zmiany i nie wystarczy niestety do zdiagnozowania początków ewentualnych problemów w pyszczkach naszych futrzaków.

[Not a valid template]

Wszyscy wiemy, że zdecydowanie lepiej wcześniej zapobiegać, niż później leczyć efekty wieloletnich zaniedbań. Jako przykład potwierdzający słuszność tej teorii, przedstawiam jednego z moich ostatnich pacjentów. Stan jego jamy ustnej skłonił mnie do poruszenia po raz kolejny tematu profilaktyki. 

Rocki, bo tak nazywał się mój piątkowy pacjent, cierpiał niestety na zaawansowaną chorobę przyzębia, której towarzyszyła ruchomość zębów, krwawienie dziąseł oraz ropny wypływ z kieszonek dziąsłowych. Układ odpornościowy tego małego, dzielnego pieska, codziennie toczył walkę z potężnym zapaleniem i zakażeniem. Dzięki regularnym kontrolom oraz zabiegom profilaktycznym, Rocki prawdopodobnie do dziś cieszyłby się pięknym i zdrowym uśmiechem, a tak zmuszeni byliśmy do usunięcia niemal wszystkich zębów oraz zamknięcia przetok ustno–nosowych (w skrajnych przypadkach zdarza się, że proces zapalny jest tak rozległy, iż penetruje tkanki aż do jamy nosowej).

CZY WARTO CZEKAĆ?
Nie! 
Im dłużej czekacie tym bardziej skomplikowane, rozległe i długie zabiegi trzeba przeprowadzać by wyleczyć skutki.

CZY OBWIAĆ SIĘ ZNIECZULENIA OGÓLNEGO?
Nie! 
Wszystkie zabiegi odbywają się w asyście anestezjologa oraz pod kontrolą sprzętu monitorującego, a znieczulenie dobierane jest indywidualnie w zależności od potrzeb każdego pacjenta. Robimy zawsze wszystko by minimalizować ryzyko anestetyczne. 

JAK CZĘSTO SPRAWDZAĆ PYSZCZEK?
Raz w roku! 
Każde szczepienie powinno być okazją, do sprawdzenia przez lekarza stanu jamy ustnej

CO POWINNO NAS ZANIEPOKOIĆ?
– widoczne złogi kamienia nazębnego lub zaczerwienienie dziąseł
– nieprzyjemny zapach z jamy ustnej 
– apatia i posmutnienie naszego pupila, brak zainteresowania zabawą, brak apetytu lub ocieranie pyszczka o różne przedmioty

[Not a valid template]
Chciałabym przedstawić przypadek Włóczykija, przemiłego pieska, który trafił do naszej kliniki z obrzękiem pyszczka i widoczną na policzku przetoką.
Diagnoza.
Już pierwszy rzut oka sugerował z czym mamy do czynienia. Po zajrzeniu do pysia byłam tego niemal pewna, a zdjęcie RTG przekonało mnie w 100%, że powodem jest ropień czwartego zęba trzonowego potocznie zwanego łamaczem.
Przesłanki do postawienia diagnozy:
Po pierwsze, typowa lokalizacja pod okiem, gdzie znajdują się również wierzchołki korzeni wspomnianego zęba.
Po drugie, kiedy zajrzałam do pyszczka okazało się, że Włóczykij ma ukruszony łamacz. To spowodowało odsłonięcie kanalików zębinowych, przez co miazga zęba narażona była na bodźce docierające ze środowiska zewnętrznego, a także bakterie, które mogły swobodnie wnikać w nieosłonięte struktury zęba.
Po trzecie, na zdjęciach RTG mogłam zaobserwować typowe dla zmian okołowierzchołkowych przejaśnienia w okolicy korzenia.
Możliwości leczenia. Ekstrakcja czy leczenie kanałowe?
Oba rozwiązania mają na celu usunięcie przyczyny zakażenia. W przypadku ekstrakcji pozbywamy się chorego zęba, a podczas leczenia kanałowego oczyszczamy, odkażamy i wypełniamy jego wnętrze, tak aby bakterie nie miały do niego wstępu. Dzięki temu obecna na policzku przetoka, oraz zniszczona procesem zapalnym kość, będą miały szansę się zagoić.
Ponieważ Włóczykij ma jeszcze przed sobą mnóstwo kilometrów do przewędrowania i patyków do przeniesienia, po konsultacjach z właścicielką, zdecydowałyśmy aby uratować ząb i przeleczyć go kanałowo 🙂