Chandler, czyli pacjent  wyjątkowy… 🙂

Dlaczego?

Ponieważ próchnica zębów z jaką zjawił się u mnie Chandler, mimo że stosunkowo często spotykana u ludzi, to bardzo rzadkie zjawisko w stomatologii weterynaryjnej. Dotyczy zaledwie około 5% psów i praktycznie nie dotyczy kotów.

Skąd takie różnice?

Po pierwsze:

W przeciwieństwie do śliny ludzi, ślina naszych czworonogów ma bardziej zasadowy odczyn, co nadaje jej właściwości buforowych, czyli neutralizujących kwaśne pH, które sprzyja demineralizacji zębów.

Po drugie:

Występowaniu próchnicy sprzyja spożywanie cukrów, które obniżają pH jamy ustnej (zakwaszają środowisko), a zawartość cukrów w prawidłowo zbilansowanej diecie psów i kotów jest dużo mniejsza niż w diecie ludzkiej.

Po trzecie:

Kształt psich i kocich zębów nie sprzyja zaleganiu pokarmu w bruzdach, tak jak ma to miejsce u ludzi. Wyjątkami od tej reguły u psów są pierwsze zęby trzonowe szczęki, których kształt sprzyja odkładaniu pozostałości pokarmu i to w ich przypadku najczęściej rozwija się próchnica. Poza nimi zdarza się, że problem próchnicy dotyczy pierwszych i drugich trzonowców żuchwy oraz ostatnich trzonowców szczęki.

Co więc robić aby uniknąć problemów z próchnicą i nie poprawić statystyk jej występowania u zwierząt?

1. Nie dokarmiać zwierzaków produktami bogatymi w węglowodany.
2. Szczotkować zęby, aby zapobiegać zaleganiu na nich resztek pokarmu.
3. Regularnie kontrolować uzębienie, najlepiej u lekarza, który dokładnie sprawdzi również te trudno dostępne powierzchnie.

Zalecenia dla Chandlerka i jego Opiekunów?

1. Omijać szerokim łukiem ukochaną piekarnię i lodziarnię 🙂
2. Myć zęby, najlepiej po każdym posiłku, ale szczególnie po powrocie z piekarni lub lodziarni 🙂

Chandlerek na pewno pozostanie dla mnie wyjątkowy, nie tylko jako przypadek kliniczny ale i pies o cudownym charakterze.